Manastir Bazijaš
Nalazi se u istoimenom seocetu na Dunavu, na samoj granici sa Republikom Srbijom, preko puta Rama, odnosno na početku Đerdapske ili Banatske klisure. Po predanju potiče iz 13. veka, podizan je od 1225. do 1229. godine, a prvo zadužbnarstvo se pripisuje Svetom Savi. Međutim, po tradiciji slovi kao zadužbina srpskih despota, podignuta u 13. veku. Obnova crkve izvršena je 1725. godine. Ikonostas i zidne slike su izveli živopisci Živko i Dimitrije Petrović uz pomoć Morica Brajera 1860. godine. U crkvi se čuva manja zbirka pokretnih predmeta iz 18. i 19. veka. Manastirski kompleks je u derutnom stanju. Uskoro će biti porušene sve zgrade izuzev crkve koja se nalazi takođe u krajnje zapuštenom stanju. Fasade crkve, njen enterijer, ikonostas i zidne slike su stradale od vlage i u situaciji su permanentnog propadanja. Pokretni predmeti takođe zahtevaju hitne konzervatorske intervencije, kao i crkva.