Manastir Zlatica, vlasništvo Eparhije temišvarske
Prvi pisani podaci o ovom manastiru potiču iz 1376. godine. Legenda za ovaj manastir vezuje ime Svetog Save kao osnivača. Udaljen je četrnaest kilometara od manastira Bazjaša. Istoimeno selo pripada opštini Sokolovac i prostire se na samom početku Đerdapske klisure. Lokalni Srbi ovu klisuru zovu Banatska klisura. Šire područje oko manastira Zlatice naziva se Poljadija i ono se nalazi u dolini reke Nere. Sve do 18. veka Zlatica je bila manastirski prnjavor. Od tada postaje samostalni manastir.
Više puta je stradao. Sadašnja manastirska crkva je iz 1761. godine i posvećena je Svetom Velikomučeniku Georgiju. Ikonostas sa zidanom pregradom je radio slikar Franc Vajnhepl (Franz Weinhöpl) iz Belobreške dok je rezbar dveri bio Josif Bosiok (Iosif Bosioc) iz Brlišta (Berlişte). Zidno slikarstvo je izveo takođe Franc Vajnhepl, a kasnije ga obnavljao Nikolaus Šuč (Nikolaus Schuch). Sadašnji hram sa jednostavnim svodom, oltarskom apsidom i tornjem u kojem jedno od dva zvona potiče od opustelog manastira Kusić. Crkva je potpuno obnovljena 2012. godine i danas služi kao parohijska crkva..
