Manastirsku crkvu Svetog Đorđa podigao je kralj Milutin (1282—1321) na osnovi ranije crkve iz 1071. godine, u periodu od 1313. do 1318. godine. Ona ima osnovu izduženog upisanog krsta, pošto je originalna građevina bila izdužena bazilika, sa pet kupola. Prilikom gradnje, stari oblik je rađen od tesanog kamena i zaravnjen je na polovini današnje visine, posle čega je na toj osnovi podignuta nova crkva od opeke i kamena. Sada se sa oltarske apside koja je u originalu bila polukružne osnove, uzdiže nova petostrana apsida. Prema nekim istraživačima, crkvu su radili isti majstori koji su za kralja Milutina na staroj osnovi podigli čuvenu crkvu posvećenu Bogorodicu Ljeviški. Posebnu draž manastirske crkve čine i prestone ikone koje su rađene specifičnom al fresko tehnikom direktno na malteru, što je čini jedinstvenom među srpskim crkvama. Sama crkva je pokrivena kamenim pločama i danas je dobro očuvana, a njen originalni živopis rađen u tzv. vardarskom stilu spada među najbolje. U jugozapadnom zidu manastirske crkve je, nakon bitke kod Velbužda, sahranjen bugarski car Mihajlo III Šišman (1322—1330).
